اربعین و روایت سفر عاشقی
تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۳۲۶۰۴
ایسنا/اصفهان ساعت ۹ صبح است، ولی آفتاب عمود و پرقدرت، گرمایش را بر سر زائران میتاباند، چفیهها و چادرهای خیس، چند دقیقهای خشک میشوند. امسال هوا گرمتر از سالهای قبل است و همین باعث شده مردم بیشتر در شبهنگام پیادهروی و روزها استراحت کنند.
نجف شهر کوچکی است و این روزها عجیب شلوغ شده است. از باب القبله وارد حرم میشویم، جمعیت اجازه پیش رفتن نمیدهد، همانجا در صحن سلام میکنیم، زیارت میخوانیم و چشم میدوزیم یه ایوان زیبای طلا، ایوانی به ارتفاع ۴۰ متر که در زمان نادرشاه ساخته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بعد از نیمروزی اقامت در شهر نجف وارد مسیر مشایه میشویم. بین مسیر، سری به قبرستان وادیالسلام میزنیم که مهمترین قبرستان در جهان اسلام است و مدفن پیامبرانی ماند هود، صالح و صحابهای چون زید بن صوحان، صعصعه بن صوحان، عمرو بن حمق خزاعی، سلیم بن قیس هلالی، نصر بن مزاحم المنقری و شخصیتهای بزرگ جهان اسلام همچون آیتالله سید علی قاضی طباطبایی. فضای قبرستان گویی از ۱۴۰۰ سال پیش تاکنون هیچ تغییری نکرده و به همان ویرانی مانده است، قبرهایی که بهصورت اتاقک کنار هم قرار دارند از مقبرههای خانوادگی که از چند اتاقک تشکیل شدهاند از ویژگیهای دیگر وادیالسلام هستند.
جاده نجف به کربلا، مسیر ۸۰ کیلومتری که با ۱۴۶۰ تیر برق روشن شده، اما عمودها حالا کاربردهای دیگری دارند، کاربردی بسان علامتگذاری و قرار در مسیر. عمودها و شماره آنها راهنمای زائرند برای رسیدن به مولا. فاصله هر عمود تا عمود بعد ۵۰ متر است. جاده نجف به کربلا از حجم جمعیت مسیر ناپیداست و هنوز چند روزی تا اربعین باقی مانده، اما شلوغی مسیر، دستکمی از یکی دو روز منتهی به اربعین ندارد.
زائران تسبیحی در دست یا هدفون در گوش دارند و در حال و هوای خود هستند. موکبها هرچندقدم با آب، چایی، شربت و قهوه تا انواع غذا از زائران پذیرایی میکنند، در موکبهای عراقی نیز با احترامی عجیب از زائران پذیرایی میشود. آب و غذا به حدی فراوان است که حتی نیاز به منتظر ماندن نیست. پول در خارج از این مکان، مهمترین عامل به دست آوردن هر نیازی است، اما در اینجا از ارزش افتاد و محبت جای آن را گرفته است، محبتی که حد و مرز ندارد، محبت بی دریغی که در عقل معاش و زندگی مدرن امروز بی معناست و فهم نمیشود.
چه معنی دارد که تو کسی را نشناخته مهمان خانهات کنی؟ برایش آب، غذا و جای استراحت فراهم کنی بدون اینکه پولی پرداخت کند، سودی برایت داشته باشد یا حتی دیگر او را ببینی؟ در این مسیر محبت تعیینکننده است، محبت به ولی خدا و مسیر حق، اینجا کسی اسم ندارد و هویت همهی این پادشاهان پیاده یکی است؛ «زائرالحسین» یا «خادمالحسین». حتی عراقیها بقیه را زائر یا زائره صدا میکنند؛ این هویت، معنابخش و تعیینکننده است، آنقدر که یک غریبه را عزیز میکند، عزیز به قدری که برای یک شب پذیرایی از او و شستن لباسهایش اصرار میکنند.
مردم عراق برای پذیرایی از زائران از جان و دل مایه میگذارند، خاله حبیبه یکی از زنان عراقی است که خانهاش را تمام و کمال در اختیار زائران گذاشته و خودش با خانواده و دوعروسش به زائران خدمت میکند و میگوید یکسال برای اربعین پسانداز میکنیم و ادامه میدهد که کاش این روزها تمام نشود. عروسهایش فرزند دارند، اما همچنان مشغول پخت غذا برای زائران هستند و من از زهرا پرسیدم دوست داری ایران را ببینی؟ گفت باید امام رضا طلب کنند.
زائران از نقاط مختلف و فرهنگهای متفاوت در مسیر هستند. رفتارها سلایق و فرهنگها متفاوت و درعینحال مقصود یکی است و همین مقصد و منظور واحد، همه این جمعیت عظیم را نسبت به یکدیگر مهربان، بخشنده و بزرگوار کرده است و تو هر بار که به این جمعیت عظیم نگاه میکنی در حیرت میمانی از این حجم وسیع عشق.
با همه اینها سفر اربعین سفر سختی است، پیادهروی طولانی، پا درد، سنگینی کولهبار سفر و گرمای هوا... اما این رنج آگاهانه را به اختیار برگزیدهای و هرلحظه مصائب اهلبیت(ع) را به یاد میآورد، مصائب اهلبیت و همهکسانی که در رنج جنگ، گرسنگی و ظلم بودهاند. این رنج آگاهانه که تو را از سایه گرمونرم زندگی روزمره به مسیر نجف به کربلا آورده قرار است ارزشهای انسانی که حسین(ع) برای آن قیام کرد را یادآور شود، ارزشهایی همچون توحید، عدالتخواهی، حقطلبی، شجاعت و زیر بار ظلم نرفتن و من به میزانی میاندیشم که ارزشهای انسانی را مرور و احیاء میکند و همین است که سفر ما را به حسین(ع) نزدیک کرده و کاش در این حجم عظیم تبلیغات این سفر بر این موضوع بر فلسفه سفر و پیادهروی اربعین تأکید بیشتری میشد.
از عمود ۱۴۰۰ به بعد همه در انتظار رسیدن هستند. درد پا فراموششده و دل، دست تن را گرفته و بهسرعت سوی معشوق میکشاند تا زمانی که در عمود ۱۴۰۷ در خیابانی از خیابانهای انتهایی شهر کربلا گنبد حضرت قمر بنیهاشم مشاهده میشود. چهرهها دیدنی است و همه میایستند به سلام و به راز و نیاز و عشقبازی. یکی دست بر سینه و خمشده سلام میدهد، یکی به سجده افتاده و خدا را شکر میکند و یکی با اشک، درد دل میگوید و آخرین موکبی که زائران در آن به آسایش میرسند موکب حرم حسین(ع) است، حقیقتاً حکایت عشق از تمام حکایتها جداست و جز سفر عشق نام دیگری نمیتوان بر این چند روز آسمانی گذاشت.
کربلا مملو از جمعیت است و اغلب مردم بعد از سلام به امام و خواندن زیارت اربعین، قصد بازگشت میکنند و عدهای هم اگر محلی برای اسکان پیدا کنند در کربلا میمانند. اربعین در کربلا دیدنی است، جمعیت بیحدواندازه است، دستههای عزاداری و سینهزنی صدای طبل و سنج و همهمه زوار تصاویری است که فراموش نمیشود و شاید تنها در این نقطه جغرافیایی بتوان تجربه کرد، تجربهای پر از حلاوت که جز به حضور در این اقیانوس عظیم درک نمیشود و هرسال انسان را مشتاق حضور میکند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری اربعين حسينی پياده روي اربعين اربعین محرم و شهادت امام حسین ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۳۲۶۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عکس| میثم مطیعی هشدار داد: کربلا رخ میدهد، نه ظهور
میثم مطیعی در جدیدترین توییت خود به مردم هشدار داد و نوشت: اگر شیعیان نسبت به مسائل اجتماعی و فرهنگی بیتفاوت باشند، کربلا رخ خواهد داد نه ظهور!
توییتر میثم مطیعی